Styczeń 2025r.

Czteroletni towarzysz zabaw

Czteroletnie dziecko rozwija się jednocześnie społecznie, emocjonalnie i poznawczo. Czterolatki najczęściej drugi rok uczęszczają do przedszkola, gdzie nabywają różnych nowych, ciekawych umiejętności, z których najważniejsze to przynależność do grupy i działanie zgodne z zasadami danej społeczności.
W tym wieku zaczyna kształtować się również samoocena, czyli zespół sądów o własnej wartości. Zajmuje ona szczególne miejsce w rozwoju obrazu własnej osoby. Tutaj praca rodziców nad nastawieniem dziecka jest kluczowa. Budujcie w swoim dziecku poczucie wartości i tego, że potrafi poradzić sobie w każdej sytuacji.

Czterolatek to mały buntownik, który doskonale wie, jakie zachowania są dobre i akceptowalne, a jakie złe. Uwielbia przeciwstawiać się rodzicom i pokazywać swoją niezależność. Tutaj znowu ogromna praca przed rodzicami, czyli cierpliwość, konsekwencja i stanowczość. Nauczona jednak doświadczeniem zbuntowanego trzylatka, z pewnością lepiej poradzisz sobie z czterolatkiem. Być może masz już wypracowaną cierpliwość, żeby po raz milionowy wytłumaczyć, czego absolutnie nie wolno mu robić.

Czterolatek bacznie przygląda się kolegom w przedszkolu i sam decyduje z kim i w co chce się bawić. Oczywiście najatrakcyjniejsze są te zabawy, w które nie wolno się bawić, ale dzieci, zwłaszcza w grupie i tak będą właśnie tych zakazanych próbować. Wśród rówieśników dziecko szybko się uczy przez naśladowanie, np. podpatruje, jak inne dzieci rysują albo układają klocki, na obiad je to, co większość dzieci i krzyczy z pozostałymi przedszkolakami, że brokuły są niedobre, mimo że w domu zjada je bez problemu, popisuje się przed kolegami, którzy rozbawieni jego zachowaniem, zachęcają do kolejnych wygłupów.

Czterolatek oprócz bacznej obserwacji rówieśników przygląda się także dorosłym. Potrafi rozpoznać i nazwać pewne zachowania, które wzbudzają jego radość, ale też te, które mu się nie podobają. My – rodzice, musimy bardzo uważać na to, co robimy i w jaki sposób się wypowiadamy, żeby dać dziecku dobry przykład i wzorzec zachowań.

Czterolatek potrafi skupić uwagę na około 10-20 minut, ale w momencie, gdy robi coś bardzo dla niego interesującego, jego koncentracja znacznie się wydłuża. Wszystko zależy od wykonywanej czynności.

Dziecko potrafi dostosować się do panujących w grupie zwyczajów, zaleceń rodziców i norm kulturowych, bez konieczności upominania go co chwilę. Czterolatki mają już świadomość tego, że w różnych sytuacjach należy zachować się inaczej, a co najważniejsze, dziecko jest zdolne do refleksji i weryfikacji swojego zachowania.

 

Grudzień 2024r.

Czas dla dziecka

„Dzieci bardziej niż innych potrzebują mieć pewność, 
że są kochane przez tych, którzy mówią, że je kochają”
M. Quoista

Spędzanie czasu z dzieckiem to nie tylko okazja do zabawy i relaksu, ale także ważny element budowania więzi i wspierania jego rozwoju. Dzieci potrzebują uwagi, miłości i wsparcia ze strony rodziców, dlatego ważne jest, aby znaleźć odpowiednią równowagę między pracą a czasem spędzanym z dzieckiem.

Czas spędzony z dzieckiem ma ogromny wpływ na jego rozwój emocjonalny, społeczny i intelektualny. Badania wykazują, że dzieci, które mają regularny kontakt z rodzicami i spędzają z nimi dużo czasu, mają większe poczucie bezpieczeństwa, lepsze relacje z innymi ludźmi i osiągają lepsze wyniki w nauce.

Podczas wspólnych aktywności rodzice mogą wspierać rozwój dziecka poprzez zabawę, czytanie, rozmowy i naukę. Dzieci uczą się przez obserwację i naśladowanie, dlatego ważne jest, aby rodzice byli dla nich wzorem i dostarczali im pozytywnych doświadczeń.

Spędzanie czasu z dzieckiem jest niezwykle ważne dla jego rozwoju i budowania więzi rodzinnych. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to, ile czasu powinno się poświęcać na wspólne aktywności, ale eksperci zalecają codziennie minimum 30 minut. Ważne jest również znalezienie równowagi między pracą a życiem rodzinnym oraz skupienie się na jakości czasu spędzanego z dzieckiem.

Pamiętajmy, że dzieci rosną szybko, dlatego warto cieszyć się każdą chwilą spędzoną z nimi i tworzyć wspomnienia, które będą miały pozytywny wpływ na ich przyszłość

Listopad 2024r.

Emocje 4 latka

 

W wieku czterech lat rozpoczyna się okres średniego dzieciństwa, który jest czasem intensywnego rozwoju emocjonalnego i społecznego, trwającym do około szóstego roku życia. Czterolatki charakteryzują się niespożytą energią i radością, są niczym nieokiełznany żywioł, który z entuzjazmem eksploruje otaczający świat. W tym wieku dzieci wykazują ogromną ciekawość i chłonność, co jest kluczowe dla ich rozwoju poznawczego.

Jednocześnie czterolatki bywają nieposłuszne. Jest to część naturalnego procesu budowania własnego obrazu siebie. W tym okresie dziecko zaczyna wyraźniej odczuwać swoją autonomię, dlatego instrukcje i zasady nakładane przez dorosłych mogą być postrzegane jako ograniczenia tej niezależności. Właśnie dlatego często dochodzi do tzw. „buntów czterolatka”, które są wyrazem dążenia do samostanowienia i testowania granic.

Dla rodziców i opiekunów jest to wyzwanie, ale również okazja do nauczania dziecka ważnych umiejętności, takich jak wyrażanie emocji w zdrowy sposób, rozwiązywanie konfliktów, a także negocjacje i kompromisy. Ważne jest, aby podejście do czterolatka było pełne empatii i zrozumienia, równocześnie stawiając jasne granice i konsekwentnie je egzekwując. W ten sposób dziecko uczy się, jak funkcjonować w społeczeństwie, jednocześnie rozwijając swoją indywidualność.

Czwarty rok życia stanowi przełomowy dla dziecka moment. Dziecko staje się samodzielniejsze, a jego zakres komunikacji staje się większy. W jakich obszarach rozwój czterolatka jest najbardziej widoczny? 

1. Adaptacja do przedszkola: Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to znaczący moment w życiu każdego czterolatka. To czas, kiedy dziecko uczy się funkcjonować w grupie rówieśniczej, nawiązywać pierwsze przyjaźnie i adaptować się do nowych rutyn.
2. Rozwój motoryczny: W tym wieku dziecko rozwija swoje umiejętności motoryczne, takie jak bieganie, skakanie czy rysowanie. Jego koordynacja i równowaga ulegają poprawie, co pozwala na bardziej złożone aktywności fizyczne.
3. Postępy poznawcze: Czterolatki charakteryzuje szybki rozwój poznawczy.Potrafią zrozumieć bardziej skomplikowane koncepcje i związki przyczynowo-skutkowe, a także wykazują większe zainteresowanie eksploracją świata.
4. Rozwój językowy: W tym okresie znacząco poszerza się słownictwo dziecka. Zaczyna ono formułować bardziej złożone zdania i wyrażać swoje myśli oraz uczucia z większą precyzją. To dobry moment na naukę języków obcych i wprowadzanie angielskiego jako drugiego języka.
5. Wzrost emocjonalny: Czterolatki uczą się lepiej rozumieć i wyrażać swoje emocje. Zaczynają również rozpoznawać i reagować na uczucia innych, co jest ważnym krokiem w rozwoju empatii.
6. Samodzielność i komunikacja: Dziecko staje się coraz bardziej samodzielne. Jego zdolność do komunikacji i wyrażania potrzeb również rośnie, co pozwala na bardziej złożone i intensywniejsze interakcje z otoczeniem.
7. Różnice płciowe: Na tym etapie rozwoju, różnice w zachowaniu między chłopcami a dziewczynkami są często minimalne. Chociaż mogą występować pewne różnice w preferencjach zabaw czy aktywności, ogólny rozwój motoryczny, poznawczy, językowy i emocjonalny przebiega podobnie u obu płci. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie wspierali indywidualne zainteresowania i potrzeby każdego dziecka, niezależnie od jego płci, zachęcając do wszechstronnego rozwoju.

Październik 2024r.

Rola zabawy w rozwoju dziecka

Zabawa jest w sposób oczywisty przypisana do wieku dziecięcego. Sprawia dziecku przyjemność i pomaga socjalizować się z otoczeniem. Pozwala w najprostszy możliwy sposób poznawać świat i uczyć się zasad, które nim rządzą. Ma też wiele innych funkcji, o które byśmy jej nie podejrzewali.

Funkcje zabawy
Zabawa poza dostarczaniem rozrywki spełnia różnorakie funkcje poznawcze i rozwojowe. Miedzy innymi ma funkcje kształcącą. Pozwala doskonalić sprawność fizyczną i koordynację ruchową, wzbogaca jego wiedzę i pozwala poznawać własne możliwości i ograniczenia. Zabawa spełnia również funkcję wychowawczą, oznacza to, że dowiaduje się na jakich prawach i zasadach działa świat i społeczeństwo, jak należy postępować w kontaktach z innymi ludźmi, jak negocjować i reagować na własne i cudze błędy. Funkcję terapeutyczną  zabawy stanowi możliwość rozładowania dręczących dziecko napięć i emocji, a także nauka różnych sposobów wyrażania własnych uczuć i rozwiązywania problemów natury osobistej. Zabawa ma też funkcję projekcyjną, pozwala dzieciom wcielać się w różne postaci i odgrywać sytuacje, które są niemożliwe do realizacji w codziennym życiu.  Obserwowanie bawiącego się dziecka i jego problemów i napięć w czasie zabawy może być elementem diagnostycznym w psychoterapii dziecięcej. Dobieranie dostosowanych do problemu  zabaw może pomóc dzieciom wykazującym agresywne zachowanie jak również nadmiernie nieśmiałym.

Wpływ i znaczenie zabawy w rozwoju dziecka
Zabawa stanowi dla dziecka główną formę poznawania rzeczywistości, a także uczy, wychowuje, rozbudza określony stosunek do otoczenia społecznego, daje możliwości zdobycia doświadczenia  i widomości, stwarzając także warunki pobudzające do komunikowania się, myślenia i twórczości oraz jest źródłem wielu przeżyć i radości.
Zabawa jest również ważnym czynnikiem wychowania moralnego, gdyż uczy różnicy miedzy dobrem, a złem. Wpływa też znacząco na rozwój fizyczny dziecka i zaspokaja potrzebę ruchu, emocjonalnych doznań  i przeżyć estetycznych, oraz  społecznych kontaktów z innymi dziećmi i dorosłymi. Poprzez zabawę kształtują się umiejętności i sprawność dziecka, uczy się też sposobów rozwiązywania problemów. Przeważnie zabawa wywołuje uczucie zadowolenia, satysfakcji i przyjemności, ale też uczy wyrażania innych uczuć takich jak smutek i złość, a także panowania nad nimi. Ponad to w zabawie rozwija się myślenie przyczynowo – skutkowe, dziecko zaczyna zauważać to, że każda akcja niesie ze sobą reakcję. Zabawa w grupie uczy współdziałać z innymi oraz podporządkowywać się  przepisom obowiązującym w zespole. Poza tym zabawa pozwala na poznanie i zrozumienie świata oraz rozróżnianie fikcji od rzeczywistości, chociaż nie jest to regułą, gdyż zabawa taka jak gra komputerowa może czasem zaburzyć ten obraz.

 

 

Wrzesień 2024r.

 

CO POWINIEN UMIEĆ 4-LATEK

UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE MOTORYKI DUŻEJ

• potrafi kopać i rzucać piłkę
• apie piłkę przedramionami, przyciskając ją do siebie
• umie trafić piłką do kosza z odległości 1,5 m
• potrafi przeskoczyć z rozbiegu przeszkodę o wysokości 20-25 centymetrów
• potrafi stać na jednej nodze z otwartymi oczami przez około 15 sekund
•  potrafi skakać w różnych kierunkach (do przodu, do tyłu, w bok)
•  potrafi przeskakiwać z jednej nogi na drugą
• wchodzi i schodzi po schodach krokiem naprzemiennym nie trzymając się poręczy

 

UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE MOTORYKI MAŁE

• rysuje w ograniczonym polu (potrafi się zmieścić między dwoma liniami, np. zaznaczając drogę w środku ścieżki)
• zamalowuje powierzchnię kartki lub wyznaczony fragment (bez precyzyjnego trzymania się w konturze)
• opanowuje coraz więcej umiejętności samoobsługowych (czesze włosy, myje zęby, buzię, rozbiera się i ubiera bez zapinania guzików)
• rysuje prosty schemat człowieka (co najmniej cztery elementy ciała, pojawia się tułów)
• potrafi przeciąć kartkę nożyczkami
• potrafi ulepić z plasteliny proste elementy (kulka, wałek, miseczka)

 

UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE PERCEPCJI WZROKOWEJ

• układa układankę z co najmniej 4 elementów
• potrafi odnaleźć nazwany przedmiot na obrazku z wieloma szczegółami
•  potrafi złożyć prostokąt z czterech jednakowych kawałków mając przed sobą wzór
•  potrafi odgadnąć z pamięci, który z szeregu przedmiotów został zakryty
• potrafi nazwać podstawowe kolory
•  różnicuje około 6-8 figur geometrycznych (wyszukuje taką samą)
•  potrafi narysować kwadrat oraz krzyżyk z dwóch skośnych linii wg. wzoru

UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE ORIENTACJI W SCHEMACIE CIAŁA I KIERUNKACH W PRZESTRZENI

• wskazuje i nazywa poszczególne części ciała
•  rozumie wyrażenia: przód-tył, do góry-na dół, w bok
• różnicuje odległość: daleko-blisko, wysoko-nisko
•  rozumie znaczenie przyimków odnoszących się do położenia przedmiotów w przestrzeni i stosuje je w praktycznym działaniu: w, do, na, pod

UMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE PERCEPCJI SŁUCHOWEJ

• rozpoznaje głosy i dźwięki wydawane przez różne zwierzęta, instrumenty i niektóre pojazdy
•  rozpoznaje odgłosy dochodzące z otoczenia (np. kroki na schodach, szum pralki, telefon, itp.)
•  potrafi pokazać, skąd dochodzi głos
•  powtarza ze słuchu ciąg 3-4 liczb i krótkie zdanie
•  dopowiada rymowane wyrazy w trakcie uczenia się znanego wiersza
•  różnicuje wyrazy z głoskami opozycyjnymi, np. półka-bułka, teczka-beczka