6 latki
Propozycja działań dydaktycznych
Temat tygodnia: Z kulturą za pan brat.
Piątek 16.04.2021r. „Malujemy muzykę”
1. „Zagadki muzyczne” – wprowadźmy dzieci w temat dnia zagadkami dźwiękowymi.
https://www.youtube.com/watch?v=rXaURvBhjsI
2. „Taniec węgierski” – zabawa taneczna do piosenki. Przygotujmy dziecku dwie kolorowe małe chusteczki. Niech pobawi się z dziećmi z filmiku. Proste ruchy wykonane z wykorzystaniem chusteczek.
Niech dziecko obejrzy dwukrotnie filmik, a następnie z pomocą rodzica lub rodzeństwa, a może już całkiem samodzielnie, spróbuje naśladować ruchy dzieci.
https://www.youtube.com/watch?v=AuxXR26QwFY
3. „Kapela” – zabawa naśladowcza. Dziecko zaprasza do zabawy rodzica lub rodzeństwo.
„Kapela”
Zebrał cudną Jaś kapelę, Podczas zwrotek dzieci klaszczą prawą dłonią raz w lewą, raz w prawą dłoń sąsiada (na każde słowo przypada jedno klaśnięcie)
jakich w świecie jest niewiele,
są tam skrzypce, są tam basy,
cóż to będą za hałasy!
Ref. Dylu, dylu na badylu, Naśladowanie gry na skrzypcach
Firli, Firli plum, Naśladowanie gry na flecie przebierając palcami
plum, plum. Rozstawionymi palcami uderzamy o podłogę
Fiku – miku na patyku, Robią młynki palcami wskazującymi
Tralalala stykają kolejne palce obu dłoni
bum, bum, bum. klaszczą
Na skrzypeczkach Jaś wygrywa,
Nowych gości wciąż przybywa.
Na skrzypeczkach i na basach,
przygrywają jak na wczasach.
4. „Wiosenny krajobraz” -zabawa muzyczno – plastyczna. Dzieci mają rozłożone przed Sabą duże kartki, mogą być duże kartki z szarego papieru, farby plakatowe. Rodzic wyjaśnia dziecku: „Za chwilę usłyszysz muzykę. Zamień Twój pędzel w tancerza, który przy muzyce będzie tańczył, a przy okazji malował linie, wzory i inne esy – floresy. Możesz z tego zrobić wiosenny pejzaż , krajobraz”.
Można wykorzystać zaproponowaną muzykę lub własną.
https://www.youtube.com/watch?v=jdLlJHuQeNI
https://www.youtube.com/watch?v=UEWkptDfE48
https://www.youtube.com/watch?v=4NrpprUAa2U&list=RD4NrpprUAa2U&start_radio=1&t=27
5. „Układamy gamy” - zabawa wzrokowo – słuchowa. Przygotujmy osiem kolorowych pasków, od najdłuższego do najkrótszego. Opiszmy je: do, re, mi, fa, sol, la, si, do. Niech dzieci najpierw posłuchają gamy, a następnie spróbują ją zaśpiewać. Nich dzieci spróbują ułożyć samodzielnie gamę, wiedząc, że każdy dźwięk kolejny dźwięk to pasek krótszy. Jeśli posiadacie w domu dzwonki (cymbałki) można wykorzystać do tej zabawy.
https://www.youtube.com/watch?v=a0OjO8A23Iw
6. „Muzyczna gimnastyka” – ćwiczenia gimnastyczne. Przy muzyce bardzo przyjemnie wykonuje się ćwiczenia gimnastyczne. Niech dzieci naśladują ruchy zaprezentowane w filmiku edukacyjnym.
7. „ Artystyczna woda” – doświadczenie ( sposób wykonania pokazany w filmiku). Mamy przygotowane 6 szklanek, ręczniki papierowe, wodę w dzbanku, farby. Rodzic mówi „Do 3 szklanek nalejcie wodę tak, aby sięgała do połowy szklanki, zaznaczcie na szklance poziom wody pisakiem lub kawałkiem przyklejonej taśmy. Wodę w każdej szklance zabarwcie innym kolorem farby. Ustawcie szklanki w szeregu tak, aby co druga była pusta. Z ręczników zwincie sznurki i połączcie nimi szklanki w szeregu, wkładamy jeden koniec ręcznika do jednej szklanki, a drugi do drugiej, następnie kolejny ręcznik jeden koniec do drugiej szklanki, a drugi do trzeciej i tak dalej”. Narysujcie jak wygląda doświadczenie. Dzieci rysują 6 prostokątów, co drugi kolorowy, na górze łączą je liniami. Obserwujcie co się dzieje, a gdy będzie widać zmiany zaznaczcie je na swojej karcie obserwacji.
https://www.youtube.com/watch?v=CjqoJpTWK44 - EKSPERYMENT: Wędrująca woda
8. „Nuty” – ozdabiamy nuty dowolnym materiałem plastycznym, wydrukowane na karcie pracy lub narysowane przez rodzica.
9. „ Kącik Molika Książkowego” - Czytanie z dzieckiem bajki lub opowiadania z literatury dziecięcej i rozmawianie z nim na temat wysłuchanego tekstu. Dzieci powinny wypowiadać się pełnym zdaniem budując swoją wypowiedź lub odpowiadając na pytania.
10. Spacer na świeżym powietrzu.
Czwartek 15 kwiecień „Na koncercie”
1. Filharmonia DZIECIOM - YouTube . Wysłuchanie koncertu muzycznego
2. Instrumenty muzyczne - zagadki - YouTube
3. „Grzechotki” – zabawa konstrukcyjna. - YouTube
4. Praca z książką Czytam i piszę str.62 odszukiwanie liter w tekście, łączenie takich samych sylab, czytanie tekstu.
5. Przeliczamy instrumenty podane na obrazku, kolorujemy odpowiednia ilość kółek oraz wpisujemy odpowiednią liczbę. Karta pracy.
6. Odczytaj wyraz i połącz nazwy instrumentów z odpowiednim obrazkami. Karta pracy.
7. Znajdź różnicę. Te dwa obrazki różnią się dziesięcioma szczegółami . Czy potrafisz je odnaleźć? Karta pracy.
8. „Kącik Molika Książkowego” – słuchanie tekstów literackich. Czytanie z dzieckiem wybranej książki. Zachęcenie dzieci do odczytywania prostych wyrazów oraz wyszukiwanie poznanych liter w tekście.
Środa 14.04.2021 r. Temat dnia: „Na wystawie”
1. „Dzieła sztuki na wystawie” – zabawa ruchowa pobudzająco-hamująca.
Zapraszamy do zabawy rodzeństwo .Każde z dzieci otrzymuje swój sygnał rytmiczny.
Rodzic gra na tamburynie (lub innym dostępnym, np.: na dwóch łyżkach...) jeden z nich, a odpowiednie dziecko ustawia się w dowolnej pozie – jest rzeźbą na wystawie; drugie dziecko chodzi i podziwia rzeźbę. Gdy nastąpi zmiana sygnału, zmienia się też dziecko. Zmiany muszą następować dość często.
2. „Wielcy malarze” – działanie dzieci.
Jan Matejko
Dzieci odczytują nazwiska malarzy, np. Jan Matejko, Julian Fałat. Następnie wpisują najpierw jedno, potem drugie nazwisko do przeglądarki. Dziecko czytające lub rodzic odczytuje, kim były te osoby i czym zasłynęły. Wspólnie oglądają obrazy malarzy. Określają, co malowali, czym się różnią ich dzieła, które im się bardziej podobają i dlaczego.
Drukują zdjęcia jednego obrazu każdego z malarzy i umieszczają w widocznym miejscu w pokoju.
Z liter alfabetu ruchomego układają imiona i nazwiska obu malarzy.
3. „Nasze dzieła” – zabawy matematyczne.
– „Kleksy” – działanie dzieci. Każde dziecko składa na pół kartkę papieru i za pomocą pipetki upuszcza na jedną z połówek kilka kropel kolorowego atramentu (ewentualnie farby). Następnie zagina kartkę ponownie i mocno prasuje dłonią. Po chwili rozkłada i ogląda efekty, opowiada o tym, co powstało, co kleks przypomina, nadaje swojej pracy tytuł. Rodzic zadaje pytanie: Co zaobserwowaliście? Dzieci mają dojść do tego, że prawa strona wygląda tak samo jak lewa.
– „Symetryczne obrazki” – obserwacja efektów. Rodzic daje dzieciom kilka symetrycznych obrazków przedstawiających np. serce, choinkę, stół, okno, balon, misia, postacie chłopca i dziewczynki, tulipan, stokrotkę. Dzieci składają wycięte kształty i sprawdzają, czy lewa strona jest odbiciem prawej; upewniają się, przykładając do linii zgięcia lusterko. Następnie wśród przedmiotów w pokoju szukają takich, które są symetryczne, lub szukają w przedmiocie linii symetrii (Rodzic może zapytać: W którym miejscu w samochodzie należy przyłożyć lusterko, by połowa samochodu wraz z odbiciem wyglądała tak samo jak cały samochód?). Na koniec szukają osi symetrii w figurach geometrycznych: kole, trójkącie, prostokącie, owalu, kwadracie (koło, owal, kwadrat, prostokąt jako figury z kilkoma osiami symetrii).
– „Tworzymy” – komponowanie z figur. Dzieci biorą po 1 kartce, składają na pół i mają za zadanie ułożyć kompozycję z figur geometrycznych tak, by po lewej stronie zagięcia wyglądała tak samo jak po prawej. Jeśli brakuje im odpowiednich figur, odrysowują je na kolorowym papierze, wycinają i naklejają. Na koniec podpisują prace imieniem – tak jak potrafią.
4. „W drodze na wystawę” – zabawa ruchowa- naśladowcza.
Dzieci ruchem ilustrują opowiadanie rodzica.: Pewnego dnia dzieci z przedszkola wybrały się na wystawę rzeźb. Założyły buty (naśladują zakładanie butów), kurtki (naśladują zakładanie i zapinanie kurtek) i czapki (naśladują nakładanie czapki). Pomaszerowały na przystanek autobusowy (maszerują w rytmie podanym przez rodzica). Zaczekały na autobus (stoją kilka sekund), a gdy podjechał, wsiadły do niego (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan). Autobus ruszył (szybki trucht), ale co jakiś czas zatrzymywał się na różnych przystankach (zatrzymują się na przerwę w rytmie). Gdy dojechały na miejsce, wysiadły z autobusu (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i weszły do muzeum (pięć kroków do przodu). Tam zdjęły czapki i kurtki i powiesiły na wieszakach (naśladują zdejmowanie i wieszanie). Spacerowały pośród eksponatów (kroki w bardzo wolnym tempie), z uwagą im się przyglądały (mocne skręty głowy w prawo i lewo) i podziwiały (ruchy głową w kierunku ramienia w jedną i drugą stronę). Gdy już wszystko zobaczyły, założyły kurtki i czapki (naśladują ubieranie się), poszły na przystanek (marsz), wsiadły do autobusu (3 kroki z wysokim unoszeniem kolan) i szybko pojechały w drogę powrotną (bieg w szybkim tempie). Wysiadły (trzy kroki z wysokim unoszeniem kolan) i pomaszerowały do przedszkola/szkoły (marsz). Gdy zdjęły ubranie i buty (naśladują czynności), zmęczone położyły się na dywanie (leżenie na plecach i 4 głębokie wdechy i wydechy).
5. „Wiosenna wystawa” – rozmowa na temat właściwego zachowania w obiektach użyteczności publicznej na podstawie opowiadania.
„Wiosenna wystawa” Beata Gawrońska
Ignacy mieszkał w bloku z rodzicami i starszą siostrą Marcelą. Właśnie zaczynała się wiosna. Chłopiec bardzo lubił, gdy robiło się coraz cieplej, trawa zaczynała zielenieć, a drzewa nie były już szarobrązowe, bo na gałęziach pojawiała się zieleń – znak, że za chwilę z pąków rozwiną się liście. Chłopiec nie mógł się już doczekać, kiedy w skrzynce na balkonie zobaczy pierwsze wiosenne kwiaty. Cebulki posadzili z mamą jesienią, a on – choć dobrze wiedział, że zimą nic tam nie wyrośnie – i tak od czasu do czasu sprawdzał, czy może pojawił się choć malutki kiełek.
Pewnego dnia Marcela wpadła jak bomba do domu. – Jutro w hali obok naszego bloku będzie można oglądać wiosenną wystawę – zawołała od progu. – Czy będę mogła się tam wybrać? – Spojrzała na mamę. – Oczywiście – odpowiedziała mama. – Pójdziemy wszyscy. Ignacy aż klasnął z radości, tak spodobał mu się pomysł tej wycieczki. Chłopiec był już kilka razy na wystawach. Wiedział, że ogląda się na nich różne rzeczy nazywane eksponatami, które są poustawiane tak, by każdy je dobrze widział, i mają etykietki z nazwami. Widział obrazy, rzeźby, a nawet dziwaczne meble, którymi zachwycała się mama, choć krzesło wcale nie przypominało krzesła, tylko jakby korzeń drzewa. Następnego dnia wstał wcześnie rano, wyszykował się i nawet przygotował dla wszystkich kanapki, byleby tylko jak najszybciej wyruszyć. – No, szybciej, szybciej – pospieszał Marcelę, która w skupieniu chrupała paprykę. Gdy w końcu wyszli z domu i dotarli do hali, zrobiło się pięknie, kolorowo i wiosennie. Na olbrzymich stołach i na podłodze nie wiadomo skąd pojawiła się trawa, a obok stały tulipany w tysiącach kolorów, hiacynty, żonkile, narcyzy i inne kwiaty, których Ignaś nie znał. W powietrzu unosił się cudny zapach. Nagle Ignacy zobaczył dwoje dzieci, które wbiegły na trawę i zerwały kilka tulipanów. Na szczęście jakiś pan, chyba ich tata, szybko je do siebie przywołał. Przykucnął i patrząc im prosto w oczy, zdecydowanym głosem coś tłumaczył. Ignacy domyślił się, o czym mówił – przecież na wystawie nie wolno dotykać eksponatów, a już na pewno nie można ich niszczyć. Służą do oglądania i podziwiania przez wszystkich. – Zobacz – pokazał Marceli – obok wejścia jest stoisko, na którym można kupić takie same kwiaty i zabrać do domu. Nie wiem, po co te dzieci je zrywały… Marcela chciała coś odpowiedzieć, ale jej uwagę odwróciły najpiękniejsze narcyzy, jakie w życiu widziała. Pobiegła szybko w tamtym kierunku, a Ignacy za nią. Mama, Marcela i Ignacy bardzo długo chodzili jeszcze po terenie wystawy i podziwiali wystawione kompozycje. Na szczęście już nikt nie próbował dotykać czy zrywać kwiatów. – Bardzo dobrze się dziś zachowywaliście – pochwaliła mama. – W nagrodę możecie sobie wybrać po jednej doniczce z kwiatkiem na stoisku handlowym. Ignaś wybrał piękne żółte tulipany, które kojarzyły mu się z ciepłym wiosennym słońcem. Marcela wprost nie posiadała się z radości, że może zabrać do domu narcyzy, które tak ją zachwyciły. Gdy rodzina opuściła wystawę, Ignacy zauważył, że dwoje dzieci, który wcześniej zrywały tulipany, także niesie po doniczce z kwiatami. I – co najważniejsze – obchodzi się z nimi bardzo ostrożnie i z szacunkiem. „Chyba rozmowa z tatą pomogła” – pomyślał. Po powrocie do domu Ignaś postawił doniczkę z tulipanami na parapecie i pielęgnował je codziennie. A po kilku dniach pojawiły się też hiacynty w skrzynkach na balkonie. Teraz było już pewne, że nadeszła wiosna.
Rozmowa na temat opowiadania. Znalezienie odpowiedzi na pytania:
-Dokąd poszedł Ignaś z mamą i siostrą?
-Jakie eksponaty oglądał?
-Co wydarzyło się na wystawie?
-Co to jest wystawa? Jeśli to możliwe, dzieci wpisują do internetowej przeglądarki grafiki hasło wystawa i podczas oglądania zdjęć starają się doprecyzować znaczenie pojęcia (wystawa malarska, rzeźby, kwiatów, mebli, zwierząt itp.).
-Czy w przedszkolu jest wystawa, a jeśli tak, to gdzie?
-Jak należy się zachowywać na wystawie lub w innym miejscu publicznym, czyli takim, do którego przychodzi wiele osób, np. w kinie, teatrze, muzeum?
Rodzic pokazuje zdania, np. Eksponaty podziwiamy, ale ich nie dotykamy. Dobry przykład dajemy – eksponaty szanujemy! Dziecko próbuje je odczytać. Następnie recytuje jedno z tych zdań, rytmizując je w dowolny sposób (pomaga sobie klaskaniem, tupaniem, pstrykaniem na palcach)
6. Praca z Karty Pracy 4 s.6 – ćwiczenia percepcji wzrokowej, odbicie lustrzane, ćwiczenia grafomotoryczne.
7. Zapraszamy do ruchu przy muzyce (przygotujcie dwie apaszki).
8. Praca z książką (Liczenie s.61) – rysowanie po śladzie i samodzielnie symetrycznego rysunku, przeliczanie, ćwiczenia w dodawaniu, pisanie liczb w kratkach.
9. „Wiosna w sztuce” – zabawa plastyczno-konstrukcyjna.
Chętne dzieci zapraszamy do wykonania pracy.
Hiacynty
Dzieci składają kartkę A4 wzdłuż długiego brzegu 2 razy, dzieląc ją na 4 kawałki. Każdy pasek tną na centymetrowe kawałki wzdłuż krótkiego brzegu i sklejają w kółko. Na owalu naklejają kółka jedno obok drugiego w różne strony. Zieloną kartkę składają na pół i rozcinają wzdłuż linii zagięcia. Jedną część składają 3 razy na pół wzdłuż długiego brzegu – powstanie łodyżka. Z drugiej połowy robią liście – składają na pół i wycinają kształt liścia przez całą długość kartki. Łączą wszystkie elementy, doklejając do łodygi kwiat i liście. Z kwiatów robią kompozycję na kartonie – oddzierają kawałki zielonych i niebieskich pasków w różnych odcieniach, komponują trawę i tło
Tulipany
Dzieci od szablonu odrysowują kształt kropli – dla 1 dziecka 3 krople. Dwie z nich składają na pół, wzdłuż osi symetrii. Zieloną kartkę składają wzdłuż długiego boku i rozcinają na pół. Przez wielokrotne składanie tworzą łodygę. Naklejają na nią niezłożoną kroplę ostrym końcem do góry. Na kroplę naklejają dwie złożone tak, by stykały się na dole i rozchodziły na boki na górze z linią zagięcia od środka. Z drugiej połowy zielonej kartki robią liść (tak samo jak liść hiacynta) i doklejają go do łodygi. Z przygotowanych tulipanów robią kompozycję tak samo jak w przypadku hiacyntów. Dzieci naklejają nazwę swoich kwiatów (wyrazy z losowania) na dole lub na górze kartonu. Kompozycje zawieszają na wystawie.
Po wykonaniu pracy wytnijcie napis pasujący do waszego kwiatu, rozetnijcie na litery, ułóżcie i przyklejcie go na waszej pracy plastycznej.
10. Zachęcamy do zabaw na świeżym powietrzu.
Wtorek 13.04.2021 r. Temat dnia: „Artyści to my”
1. „Znam kolory...farb” – zabawa słuchowa z elementem ruchu.
Rodzic w przeciwnych końcach pokoju wyznacza 2 miejsca – jedno dla głoski w (kładzie tam zdjęcie wazonu), drugie dla f (kładzie tam zdjęcie foki). Dzieci poruszają się przy piosence. Na przerwę w muzyce rodzic wypowiada 1 słowo – gdy usłyszą słowo z głoską w, biegną do miejsca z w, a gdy słowo z f, biegną do miejsca z f .
2. „Artysta” – zabawa słownikowa.
Rodzic przygotowuje sześciokąty – heksy. Na jednym pisze np. kolorem czerwonym wyraz artysta i zadaje pytania:
Kto to jest artysta? Czym zajmuje się artysta?
Dzieci odpowiadają, rodzic zapisuje odpowiedzi na kolejnych heksach, a dzieci dokładają je do siebie na zasadzie: łączą się te, które mówią o tym samym, np. dotyczą malarstwa, rzeźby, teatru czy kina.
Na koniec dzieci razem z rodzicem próbują uogólnić wszystkie wypowiedzi i zbudować swoistą definicję pojęcia artysta.
Rodzic podkreśla, że nie każdy, kto coś zrobi, jest artystą – jego dzieło musi być wyjątkowe, budzić emocje, chęć dyskusji; artysta musi mieć talent, bardzo dobrze wykonywać to, czym się zajmuje, być wytrwały i ciągle ćwiczyć, by być jak najlepszy.
Dzieci podają przykłady dziedzin, w których mogą tworzyć artyści:
malarstwo – malarz,
rzeźbiarstwo – rzeźbiarz,
literatura – pisarz, poeta;
muzyka – kompozytor, śpiewak, piosenkarz, gitarzysta;
teatr – aktor, reżyser
fotografia-fotograf itp.
3. „Malarstwo” – rozmowa z dziećmi na podstawie zgromadzonych albumów lub prezentacji multimedialnej.
Poniżej znajdziecie Państwo linki do filmów przybliżających zawód malarza oraz style w malarstwie.
4. „W pracowni malarza” – zabawa dydaktyczna.
W pudełku sensorycznym są różne rodzaje farb, pędzli, karton do akwareli, małe blejtramy itp., a także kilka przedmiotów niezwiązanych z malarstwem. Dzieci za pomocą dotyku starają się rozpoznać, co to za przedmiot. Następnie dobierają te, które do siebie pasują, i ustalają, kto ich używa.
5. „Farby na palecie” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci poruszają się rytmie dowolnej piosenki. Na przerwę w muzyce rodzic wymienia kolor farby. Dzieci wyszukują przedmiot w wymienionym kolorze w otaczającej przestrzeni, podbiegają do niego i dotykają. Czynność powtarzamy.
6. „F jak farby” – wprowadzenie liter f, F.
Rodzic pokazuje ilustracje przedstawiające wnętrze pracowni malarza. Dzieci wskazują te elementy, które rozpoznały dotykiem w poprzedniej zabawie. Podają ich nazwy. Rodzic zwraca ich uwagę na farby.
Ilustracja przykładowa:
źródło: "W pracowni malarza - Lingwistyczne.czest.pl
– dzieci przypinają biały prostokąt (graficzny obraz wyrazu farby)
– wyraz farby;
– wyklaskują sylaby,
- przeliczają – przypinają 2 białe kwadraty (2 sylaby);
– wypowiadają kolejno głoski, przeliczają
– przypinają odpowiednią liczbę kółek; (które zastępują głoski)
– określają głoskę w nagłosie (na początku słowa) , zwracając uwagę na prawidłową wymowę głoski f;
– wyszukują inne słowa zaczynające się głoską f.
Rodzic demonstruje małą i wielką literę drukowaną f, F, dzieci omawiają kształt małej litery, zwracając uwagę na wyróżniające ją cechy, wyszukują literę w wyrazach do czytania globalnego rozmieszczonych w pokoju.
W modelu wyrazu farby (głoskach) zastępują kółko literą f.
Na sylwecie chłopca rodzic wiesza napis Franek – zwraca uwagę na wielką literę F.
Dzieci omawiają jej kształt, szukają litery w wyrazach do czytania globalnego (całościowego) rozmieszczonych w pokoju.
Dzieci stemplują gąbkami maczanymi w farbie w szarym konturze litery F; na koniec kontur litery obwodzą czarną farbą za pomocą pędzla.
lub
Dzieci na kartce mają wypisane literami drukowanymi wyrazy, np. sztaluga, blejtram, pędzle, obrazy, malarstwo, malarz, paleta. Takie same wyrazy z liter pisanych szarym kolorem naklejają pod drukowanymi i piszą po śladzie.
7. „Taniec artystów” – zapraszamy do aktywnego słuchania muzyki i ruchu.
8. „Kuchenni malarze” – zabawa grafomotoryczna.
Dzieci na tacce z mąką rysują palcem dowolny obrazek. Następnie rodzic demonstruje sposób pisania liter f, F, a dzieci powtarzają kilka razy na tacce z mąką.
9.Praca z Czytam i Piszę - strona 61
Wodzenie palcem po śladzie liter f, F, pisanie w tunelu, pisanie liter po śladzie, po kropkach i samodzielnie, pisanie krótkich zdań
10.. Zachęcamy do zabaw na świeżym powietrzu.
11. „Mój obraz”
Chętne dzieci zapraszamy do zabawy w artystę-malarza i stworzenie swojego własnego obrazu, który zawiśnie w Waszej galerii sztuki :-)
Poniedziałek 12. 04.2021 - Szanujemy ludzi, rzeczy i przyrodę.
Drodzy rodzice dzisiaj wprowadzamy pojęcie SZACUNEK- prosimy o porozmawianie z dziećmi na temat tego pojęcia: co oznacza?, do czego się odnosi?
- „Kornelia i Stefan”- rozmowa na podstawie opowiadania.
Kornelia i Stefan Joanna M. Chmielewska Kornelia z rodzicami przyjechała na weekend do Karpacza. Wczoraj chodzili po górach, a dziś…
– Mamo, gdzie dzisiaj pójdziemy? – spytała Kornelka, wyskakując z łóżka.
– Do muzeum, a potem nad wodospad – odpowiedziała mama. – Ubieraj się szybko, jedz śniadanie i wychodzimy.
Dziewczynka bardzo chciała zobaczyć wodospad, lecz do muzeum wcale jej nie ciągnęło.
Była już kiedyś w muzeum z wujkiem. Widziała tam zbroje rycerskie, miecze, armaty, mundury chyba sprzed stu lat, mapy i tablice z jakimiś napisami. Wujek wszystko czytał i strasznie długo oglądał każdy eksponat, a Kornelka nie mogła doczekać się, kiedy wreszcie stamtąd wyjdą.
– Musimy iść do tego muzeum? – spytała, sięgając po kanapkę.
– Nie musimy, ale chcemy. – Mama wrzuciła butelkę wody do plecaka.
– Kto chce, ten chce – mruknęła Kornelia. – Ty też wolałbyś od razu iść nad wodospad, prawda? – zwróciła się do ulubionego misia.
Ale Stefan jak zwykle nic nie odpowiedział. Grzecznie siedział w kieszeni sukienki, skąd wystawał mu tylko brązowy łepek.
– Jak w muzeum będzie nudno, to zaczniemy marudzić – szepnęła do niego dziewczynka, kiedy wychodzili z pensjonatu.
***
Rodzice Kornelii zatrzymali się przed niewysokim długim budynkiem.
– Jesteśmy na miejscu. Córeczko, chcesz przeczytać, jakie to muzeum? – Tata wskazał napis nad wejściem.
Kornelka niechętnie pokręciła głową. Napis był długi, a ona dopiero uczyła się czytać.
Nie obchodziło jej, co to za muzeum, więc po co miała się męczyć?
– Jestem pewien, że ci się tutaj spodoba. – Tata otworzył oszklone drzwi.
Kornelia odmruknęła coś niewyraźnie i nie rozglądając się, weszła do środka. Wyjęła Stefana z kieszeni, poprawiła mu kubraczek i kokardkę na szyi.
Tata kupił bilety, pani otworzyła im drzwi do sali i podała mamie informator.
– Mamo, tu są lalki w strojach ludowych! – zdziwiła się Kornelia, podchodząc do pierwszej gabloty. – Pani w przedszkolu pokazywała nam takie na obrazkach. Ojej, zobacz, jaki malutki dzbanek i filiżanki! A jaką kolorową malowaną szafę mają te lalki! I tu też są lalki! – Dziewczynka biegała od jednej witryny do drugiej. – I tutaj! A tam figurki górali i owieczek – mówiła podekscytowana.
– O, ile samochodzików! Ja chciałabym ten niebieski z odkrytym dachem. Jakby się go dało powiększyć, to dopiero by było! – Kornelia zatrzymała się przed gablotą pełną zabytkowych modeli aut. Wszystkie były takie śliczne, błyszczące i zupełnie inne od samochodów, które widywała na ulicach.
– Gdy babcia Ania była mała, to jeździły takie auta? – zapytała.
– Nie. One są jeszcze starsze. Z czasów twojej praprababci – odpowiedział tata.
– To strasznie dawno. – Kornelia nie umiała sobie nawet wyobrazić, kiedy to mogło być. – Mamo, patrz, lalki babcie. – Dziewczynka wskazała figurki w długich sukniach siedzące przy stole. – A jakie mają miny. Jakby im się nic nie podobało.
– To posępne kobiety z Holandii. – Mama zajrzała do informatora.
– Hmm… a gdzie ja widziałem przed chwilą podobną minę? Zdaje się, że u jakiejś dziewczynki, która nie chciała iść do muzeum – zaśmiał się tata.
– Nie wiedziałam, że to będzie takie muzeum. – Kornelia rozejrzała się wokoło. – Tu chyba są same zabawki – dodała ze zdziwieniem.
– Bo to jest muzeum zabawek – wyjaśnił tata.
– Takie specjalne muzeum dla dzieci?
– Nie tylko dla dzieci. – Mama spojrzała na starszą panią i pana, którzy właśnie weszli do sali. – Dorośli mogą tu powspominać dzieciństwo, ale także dowiedzieć się wielu rzeczy.
– Na przykład czego?
– Jakimi zabawkami bawiły się i bawią dzieci w różnych stronach świata, z jakich materiałów robiono kiedyś zabawki. A jak się ogląda domki dla lalek, widać, jak ludzie mieszkali, jakie mieli meble i przedmioty w domach…
– Mamo, patrz, jaka malutka łazienka – przerwała Kornelia. – I wanna na złotych nóżkach! I taki stary piec do podgrzewania wody i złoty prysznic! Babcia Ania mówiła, że jak była mała, też miała taki piec w łazience.
– O właśnie, teraz już wiesz, jak wyglądały dawniej łazienki – powiedziała mama.
– I pokoje, i kuchnie. – Kornelka nie mogła się napatrzeć na domki dla lalek. Rodzice obejrzeli już wszystko, a ona ciągle odkrywała coś nowego; a to miniaturową maszynkę do mielenia w kuchni, a to fortepian w saloniku, a to wyjątkowo śliczną lalkę.
W witrynach przy wyjściu mieszkały misie. Małe, duże, białe, brązowe, beżowe, szare, żółte, misie chłopcy i misie dziewczynki, misie z bajek i z filmów, na ławeczce siedziała misia panna młoda z welonem na głowie i pan młody w ciemnej kamizelce, a za nimi w wiklinowym fotelu pani misiowa.
A co robił Stefan? Przykleił nos do szyby i wcale nie chciał się ruszyć. Może rozmawiał z misiami w jakimś niesłyszalnym języku?
– Stefanie, musimy już iść. Ale jeszcze kiedyś tu wrócimy. To muzeum jest całkiem fajne, nie? – Kornelia poprawiła misiowi grzywkę, która przykleiła mu się do czoła. – Ciekawe, co w muzeum zabawek zostanie z naszych czasów? Jak myślisz?
Ale Stefan, jak to Stefan, nie odpowiedział.
Po wysłuchaniu tekstu dzieci odpowiadają na pytania, np. Dokąd rodzice zabrali Kornelkę? Dlaczego na początku dziewczynka była niezadowolona? Jak zachowywała się Kornelka w muzeum? Czego dowiedziała się podczas zwiedzania? Co musimy robić, by za wiele lat jakieś inne dzieci mogły zobaczyć, jak wyglądały dzisiejsze zabawki? Co lub kogo jeszcze trzeba szanować? Co to jest szacunek? Jak można okazywać, że się kogoś lub coś szanuje?
- Zachęcamy do obejrzenia bajki pt. „Bajka o szacunku”
https://www.youtube.com/watch?v=ZDw6cy_OSGI
- „Szacunek”- ćwiczenia grafomotoryczne. Zachęcamy do rozwiązywania kart pracy. Załącznik.
- Zestaw ćwiczeń gimnastycznych- zachęcamy rodziców do wspólnej zabawy.
– „Butelkowy slalom” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci poruszają się swobodnym biegiem, omijają ustawione na podłodze butelki. Gdy rodzic klaśnie zmieni się na marsz, dzieci biorą po 1 butelce do ręki i maszerując, wystukują nią rytm o dłonie. Podczas kolejnej zmiany odstawiają butelki na podłogę, poruszają się biegiem, ostrożnie omijają przeszkody. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Góra – dół” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśni. Dzieci stoją w niewielkim rozkroku, chwytają butelki w dłonie i wykonują ćwiczenia zgodnie z poleceniem rodzica.: góra – dół (wyprost z uniesieniem butelki w górę i skłon do przodu z dotknięciem do podłogi ), w prawo – w lewo (skręt tułowia w prawo i w lewo bez odrywania stóp od podłogi), ósemki (w skłonie rysowanie butelką ósemki, okrążanie na przemian prawej i lewej stopy). Zadania wykonują naprze miennie.
– „Podrzuć – złap” – zabawa zręcznościowa. Dzieci spacerują, podrzucają i łapią butelkę. Dla zwiększenia efektywności można wprowadzić element rywalizacji. Dzieci, które upuszczą butelkę, siadają na podłodze. Wygrywa zawodnik, który będzie rzucał najdłużej i łapał najdokładniej, tzn. jego butelka nie upadnie na podłogę. Zabawę powtarzamy kilka razy;
- Praca w książce Planeta Dzieci część 4 strona 2-3.
- Kącik Molika Książkowego- wspólne czytanie razem z rodzicem.
- Zabawy na świeżym powietrzu J BAWCIE SIĘ DOBRZE
09.04.2021r.
piątek
Temat tygodnia: Wielkanoc
Temat dnia: Śmigus-dyngus
1. „Czarowanie kolorami”- działanie dzieci.
Przepis: pokrojone drobno lub poszatkowane liście czerwonej kapusty należy zalać wodą i gotować na małym ogniu 5–10 min. Płyn, gdy ostygnie, zlewamy do butelki i trzymamy w lodówce. Może służyć do doświadczeń przez długi czas. Stosuje się go jako wskaźnik do badania reakcji chemicznych. Dzieci pomagają podczas krojenia (pojedyncze liście, plastikowymi nożami) lub obserwują szatkowanie, przekładają kapustę do garnka, zalewają wodą i zanoszą do kuchni z prośbą o zagotowanie. Wystudzony płyn zlewają do butelki.
2. „Klepany” – utrwalenie tańca ( figury taneczne opisane 08.04.2021r.)
https://www.youtube.com/watch?v=owL0HZvXD_U
https://www.youtube.com/watch?v=y4R-Xa1Ev-I
3. „Śmigus – dyngus”
Kiedy wypada lany poniedziałek?
Lany poniedziałek nie ma stałej daty w kalendarzu, jest ruchomym świętem. Zawsze wypada następnego dnia po Niedzieli Wielkanocnej, czyli w Poniedziałek Wielkanocny.
Lany poniedziałek – skąd się wziął ten zwyczaj?
Zwyczaj polewania się wodą ma swoją genezę w ludowych, słowiańskich zwyczajach. W ten sposób wyrażano radość w związku z budzeniem się przyrody po zimie.
Ciekawostką jest fakt, że kiedyś w świąteczny poniedziałek obchodzono dwa zwyczaje – śmigus i dyngus. Oznaczały rytuał uderzania w nogi wierzbowymi witkami i palmami oraz oblewanie się zimną wodą. Miało to symbolizować oczyszczenie z brudu i chorób.
Dyngus był formą wykupowania się od lania – w zamian za jakiś fant (najczęściej pisankę) można było uniknąć śmigusa. Zwyczaje te przez lata ewoluowały i w którymś momencie zostały scalone, a rytuał wierzbowych witek się zatarł.
Dziś mówiąc o śmigusie-dyngusie, mamy na myśli oblewanie się wodą w Poniedziałek Wielkanocny.
3. „Śmigus-dyngus”- zapraszamy do obejrzenia bajki o Lanym Poniedziałku.
https://vod.tvp.pl/video/budzik,lany-poniedzialek,497727
4. „Śmigus-dyngus”- zapraszamy do układania puzzli
https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/wielkanoc/221305-%C5%9Bmigus-dyngus
5. „Czyje wiadro cięższe?” - zabawa dydaktyczna -ważenie.
Skąd wiadro w dzisiejszej zabawie? Zapewne będziecie się zastanawiać:-). Otóż w tradycji ludowej w Lany Poniedziałek polewano panny wiadrami wody zaczerpniętej ze studni.
Przygotujcie wagę z wieszaka (wieszak musi mieć poprzeczny drążek lub zaczepy na końcach ramion, wtedy łatwiej zaczepić pojemniki do umieszczania produktów). Doczepia do niego np. papierowe lub plastikowe torby, kartonowe pojemniki na sznurku lub plastikowe wiaderka (muszą być takie same). Rodzic trzyma wagę, dziecko wrzuca do jednego pojemnika po 2 kasztany (lub inne przedmioty). Dziecko głośno liczy ile kasztanów jest wkładanych i obserwuje zachowanie wagi. Gdy wieszak zdecydowanie się przechyli, dziecko zaczyna wkładać kasztany do drugiego pojemnika do momentu, aż wieszak się wyprostuje. Następnie dzieci ważą różne zabawki i porównują, co jest cięższe.
6. „Kącik Molika Książkowego”- zachęcamy do spędzenia czasu podczas wspólnego czytania książek dla dzieci.
7. „Zmieniamy kolory” – doświadczenie.
Dzieci napełniają do połowy 4 przezroczyste naczynia wywarem z kapusty przygotowanym wcześniej. Każdy pojemnik oznaczają liczbami 1–4. Do pierwszego dolewają ¼ szkl. wody, do drugiego ¼ szkl. octu, do trzeciego ¼ szkl. soku z cytryny lub rozpuszczonego kwasku cytrynowego, do czwartego sodę rozpuszczoną w ¼ szkl. wody. Obserwują wynik doświadczenia. Rodzic wyjaśnia, że kolory zmieniają się dzięki reakcji chemicznej: cytryna i ocet to kwasy – ocet i sok z cytryny lekko szczypią, gdy polejemy nimi skórę, mają kwaśny, ostry smak. Kwasy zmieniają kolor niebieskofioletowy w czerwony, a zasady (soda) w zielony. Dzieci mogą narysować przebieg i efekty doświadczenia w Notesie Odkrywcy . Rodzic kieruje rozmową tak, by dzieci odtworzyły w pamięci kolejne etapy doświadczenia.
8. „Litera F,f”- zabawy z literami.
Dzieci ozdabiają (wyklejają) literę F,f materiałami o różnej fakturze (np.: wata, bibuła, tkanina: zamsz, sztruks itp.) Wodzą palcami po literze, utrwalając jej kształt.
Jest to litera, która będzie wprowadzona w kolejnym tygodniu:-)
9. Zachęcamy do zabaw na świeżym powietrzu.
Czwartek 8 kwiecień „Wielkanocne przysmaki”
1. Zadania wielkanocne dla dzieci. Dzieci utrwalają wiadomości na temat Świąt Wielkanocnych na podstawie zagadek i quizu.
https://www.youtube.com/watch?v=TG6u80mc4Qw
2. „Wielkanocne zamieszanie” – zabawa słuchowa.
Rodzic lub starsze rodzeństwo wymienia przedmioty kojarzace się z Wielkanocą rozbite na głoski np. p-a-l-m-a, j-a-j-k-o, b-a-b-k-a itp. Dziecko ma za zadanie powiedzieć cały wyraz, który usłyszało.
3. „BAJECZKA WIELKANOCNA” – opowiadanie na podstawie ilustracji zawartych w animacji filmowej. Po obejrzeniu bajeczki dzieci odpowiadają na pytania.
https://www.youtube.com/watch?v=eIV2N4Gaf8U
4. „Na ludową nutę” – zabawy przy ludowej piosence „Klepany”.
· „Klepany” – słuchanie oraz śpiew piosenki na podstawie nagrania muzycznego.
"Owczarzyczek nasz,
wygnał owce wczas.
A ja za nim ze śniadaniem,
a on uciekł w las.”
https://www.youtube.com/watch?v=owL0HZvXD_U
· Zabawa ruchowa do słów melodii
Owcza - uderzamy dłońmi w uda(1)
rzyczek - klaśnięcie w dłonie(2)
nasz - klaśnięcie prawą dłonią w dłonie partnera i przytrzymanie ruchu na jego dłoni(3)
wygnał - jak 1
owce - jak 2
wczas. – klaśnięcie lewą dłonią w dłoń partnera i przytrzymanie ruchu jego dłoni (4)
A ja za nim - jak 1 i 2
ze śniadaniem - jak 3 i 4 , ale bez zatrzymania ruchu
a on uciekł - jak 1 i 2
· Dziecko zaprasza do zabawy rodzica lub rodzeństwo. Bawią się naśladując ruchy przedstawione w filmiku kilkakrotnie. Po jakimś czasie, gdy zapamiętamy ruchy, możemy zatańczyć przy samej melodii.
https://www.youtube.com/watch?v=y4R-Xa1Ev-I
https://www.youtube.com/watch?v=7uCWQoqjyHk
5. ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH
Dzieci wykonują ćwiczenia przedstawione w filmiku, wg wskazówek. Dorośli lub rodzeństwo mogą towarzyszyć dziecku podczas wykonywania ćwiczeń.
https://www.youtube.com/watch?v=O3FDSNofFXI
6. Praca z książką Karta Pracy 3 str. 56. Ćwiczenia w czytaniu. Następstwo czasu. Dobieranie podpisów do obrazków. Pisanie cyfr w kratkach.
7. „Mazurkowe wzorki” – ćwiczenia grafomotoryczne. Na tacy rozsypujemy dziecku mąkę. Jest to ich mazurek. Ozdabiają go, wymyślając wzory – obwódkę wokół brzegów jako wzór rysowany bez odrywania ręki i dowolne wzory w środku. Następnie dzieci mogą odwzorowywać wzory pisane przez rodzica.
8. Praca z książką – Czytanie i Pisanie str. 60.
9. „Odwzoruj wzór na pisance” – rodzic wycina z kartki dziecku wzór pisanki lub rysuje kształt jajka na kartce. Zadaniem dziecka jest odwzorować szlaczki na pisankach tak, aby wzór był jak najbardziej podobny.
10. Spacer. Korzystajmy ze świeżego powietrza. Co prawda aura bardziej zimowa niż wiosenna. Ale może wreszcie słonko nas zaskoczy i mocno nam zaświeci.
Środa 07 kwiecień „ Wielkanocny koszyk”
Dzisiejszy cel naszej pracy to rozwijanie sprawności w dodawaniu i odejmowaniu J
-
„ Jaka to melodia”- zabawa słuchowa. Zaproście swoich bliskich do wspólnej zabawy i sprawdźcie czy potraficie odgadnąć piosenkę jaką nuci druga osoba.
-
„ Poranna gimnastyka”- pamiętajcie ruch to podstawa w warunkach domowych również. Możecie poćwiczyć z wykorzystaniem nagrania.
https://www.youtube.com/watch?v=n7OIPFcyZRU
-
„ Wielkanocny koszyk”- przyjrzyj się ilustracjom i posegreguj je, które produkty trafią do koszyka a które na półkę. Powodzenia J
https://wordwall.net/pl/resource/1186800/inne/koszyczek-wielkanocny
-
„W wielkanocnym koszyku”- zabawa matematyczna. Będzie wam potrzebna kostka do gry. Prosimy rodziców o ułożenie krótkiego zadania z treścią np. Jurek włożył do koszyczka tyle jajek ( rzut kostką), a Zosia dołożyła jeszcze tyle (rzut kostką). Policz, ile to razem. Każde dziecko liczy na swoim poziomie w pamięci, na palcach albo za pomocą liczmanów. Możemy dalej kontynuować: Mama dołożyła jeszcze tyle (rzut kostką) jajek. Ile było razem? Jurek wyjął z koszyka tyle jajek (rzut kostką). Ile jajek zostało w koszyku?
-
Prosimy o wykonanie zadania w książce Planeta dzieci 3 strona 55
-
„Koszyczek”- zabawa plastyczno- konstrukcyjna.
https://www.youtube.com/watch?v=HWIAScaNHE0
-
Praca w książce Planeta dzieci liczenie strona 59- ćwiczenia w liczeniu i odejmowaniu.
-
„Kącik Molika Książkowego”- wybierzcie sobie książeczkę i postarajcie z pomocą rodzica przeczytać jej fragment. Jesteśmy pewne, że poradzicie sobie J
-
„Wielkanocny koszyk”- zabawa językowa. Dzieci układają zdania z następującymi wyrazami, (koszyk, zając, jajko, kwiatek, owieczka), a następnie rodzic prosi o policzenie ile wyrazów jest w tym zdaniu.
Wtorek 6 kwiecień „Wielkanocny Zajączek”
1.Historia Wielkanocnego zajączka
Historia Wielkanocnego Zajączka - audiobook - YouTube
https://www.youtube.com/watch?v=vjQrmmMiVas
2.„Wielkanocny quiz”
I. Kto przynosi prezenciki w Wielkanoc?
a) gwiazdor
b) zając
c) wróżkaII. Co znajdziemy w koszyczku wielkanocnym?
a. baranek
b. frytki
c. karpIII. Gdzie idziemy ze święconką?
a) na targ
b) do kina
c) do kościołaIV. Malowane jajka w różne wzorki nazywamy:
a) piosenkami,
b) pisarkami,
c) pisankami.3.Gimnastyka buzi i języka z Wielkanocnym Zajączkiem.
Codziennie wykonujemy 5 ćwiczeń przed lustrem /może być małe lusterko/
Obrazek nr1
· usta otwarte: wysuwanie języka i chowanie za dolnymi zębami;
· usta otwarte: oblizywanie się /po 5x - raz w lewą, raz w prawą stronę/;
Obrazek nr2
· usta otwarte: unoszenie i opuszczanie języka /czubek języka raz
za górnymi, raz za dolnymi zębami/;· usta otwarte: masowanie górki /wałek dziąsłowy/ czubkiem języka;
· usta otwarte: „malowanie” czubkiem języka /zamieniamy język
w pędzelek/ podniebienia /sufitu/;· usta otwarte: przesuwanie języka w kierunku gardła i z powrotem;
· usta otwarte: liczenie ząbków od lewej do prawej strony, bądź odwrotnie – dotykanie czubkiem języka najpierw górnych, a następnie dolnych zębów;
Obrazek nr3
· „przyklejamy” język do podniebienia i „odklejamy” - kląskanie językiem /naśladowanie konika/;
Obrazek nr4
· uśmiech i dzióbek /rozciągamy usta w uśmiechu, nie pokazujemy zębów; dzióbek – wysuwamy wargi do przodu tak, jakbyśmy chcieli przesłać buziaczka/;
· rybka – otwieranie i zamykanie wysuniętych do przodu warg;
· całuski;
Obrazek nr5
· parskanie; parskamy jak konik.
4. Zajączek uczy liczyć. Karta pracy.
5. "Zajączek wielkanocny" Zabawa paluszkowa - YouTube
6. Ćwiczenia w czytaniu, rozwijanie percepcji wzrokowe.j Praca z książka.
Czytam i piszę str. 59 - 60
7. „Kącik Molika Książkowego” – słuchanie tekstów literackich. Czytanie z dzieckiem wybranej książki. Zachęcenie dzieci do odczytywania prostych wyrazów oraz wyszukiwanie poznanych liter w tekście.
8. Zabawy na świeżym powietrzu.
ARCHIWUM:
Kontakty
- Przedszkole Miejskie nr 13 im.Juliana Tuwima w Będzinie
- 32-735-25-25 Intendent przedszkola: 32 762 10 99
- ul.Stanisława Skalskiego 4 42-500 Będzin Poland
Logowanie
Powered by aSc EduPage