Publikacje

• • • JEŻYKI
    • MOTYLKI
    • ZAJĄCZKI 
    • KRASNOLUDKI
    • PSZCZÓŁKI
    • TYGRYSKI
    • ŻABKI
    • WIEWIÓRKI

• • • • WIEWIÓRKI

      • ​

        Wrzesień  2025 r. 

         

        Pierwsze dni w przedszkolu – jak wspierać trzylatka w adaptacji?

         

        Co to jest adaptacja?

        - Adaptacja to wspólny proces – dziecka, rodziców i nauczycieli. Kluczem są cierpliwość, spokój i konsekwencja. Płacz i tęsknota są naturalne, ale mijają, a w zamian przychodzi radość, ciekawość i nowe przyjaźnie.

        - Adaptacja to proces przystosowania dziecka do nowej sytuacji – przedszkola. To czas, kiedy trzylatek uczy się rozstawać z rodzicem, poznaje nowe miejsce, osoby i zasady. To normalne, że towarzyszą temu silne emocje – płacz, protest, a nawet złość.

         

        Dlaczego ten etap jest trudny?

        • Dziecko traci poczucie bezpieczeństwa, bo zostaje bez rodzica.
        • Wszystko jest nowe: sala, panie, dzieci, zasady.
        • Trzylatek jeszcze nie umie w pełni wyrazić swoich uczuć i potrzeb.

        Ważne: trudności są naturalne i przejściowe.

         

        Jak rodzice mogą pomóc?

        ✅ Pożegnanie krótkie i spokojne – bez „uciekania” i bez przeciągania.

        ✅ Stałość i konsekwencja – jeśli dziecko dziś zostaje, jutro też.

        ✅ Zaufanie do nauczyciela – dziecko czuje, jeśli rodzic się waha.

        ✅ Pozytywne nastawienie – mówimy: „Będzie fajnie”, a nie „Nie bój się”.

        ✅ Rutyna – stałe godziny wstawania, posiłków, odprowadzania dają poczucie bezpieczeństwa.

        ✅ Cierpliwość – każde dziecko ma swój czas.

         

        Czego unikać?

        ❌ Straszenia („Jak nie będziesz grzeczny, zostaniesz w przedszkolu”).

        ❌ Obietnic bez pokrycia („Wracam za chwilkę”), gdy planujemy odebrać po obiedzie.

        ❌ Porównań z innymi dziećmi.

         

        Co daje udana adaptacja?

        • Dziecko uczy się samodzielności.
        • Rozwija umiejętności społeczne – dzielenie się, czekanie na swoją kolej.
        • Buduje poczucie bezpieczeństwa w nowym miejscu.
        • Rodzic też uczy się ufać i puszczać swoje dziecko krok dalej.
        •  

        Kilka dobrych rad na zakończenie

        🔹 Daj dziecku mały „talizman” – np. chusteczkę pachnącą mamą/tatą.

        🔹 Chwal za każdy, nawet mały krok odwagi.

        🔹 Rozmawiaj, ale nie wypytuj natarczywie – dziecko samo opowie, gdy będzie gotowe.

         

         

        Charakterystyka rozwoju trzyletniego dziecka. 

         

        Trzylatek to dziecko pełne energii, ciekawości i chęci do samodzielności. Rodzice często zmagają się z trudnymi emocjami dziecka – buntem, uporem czy płaczem – ale trzeba pamiętać, że to naturalny etap rozwoju. Najważniejsze, by dawać dziecku wsparcie, cierpliwość i poczucie bezpieczeństwa, jednocześnie stawiając jasne granice. Trzylatek rozwija się w szybkim tempie, a każde nowe osiągnięcie jest krokiem w stronę większej niezależności i przygotowania do życia w grupie przedszkolnej. 

        Okres około 3. roku życia to bardzo intensywny czas w rozwoju dziecka. Maluch przechodzi wówczas z etapu niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa do wieku przedszkolnego. To właśnie teraz kształtują się jego umiejętności społeczne, emocjonalne, językowe i ruchowe. Trzylatek staje się coraz bardziej samodzielny, ciekawy świata, a jego zachowanie często zaskakuje rodziców – raz radością i pomysłowością, innym razem uporem czy płaczem. Warto przyjrzeć się bliżej temu, co charakteryzuje rozwój dziecka w tym wieku.

         

        Rozwój fizyczny i motoryczny

        W wieku 3 lat dziecko intensywnie doskonali swoje ciało.

        • Ruch: potrafi samodzielnie chodzić, biegać, podskakiwać, wspinać się na niskie przeszkody. Coraz lepiej utrzymuje równowagę.
        • Sprawność manualna: rozwija się tzw. motoryka mała – dziecko chętnie rysuje, trzyma kredkę całą dłonią (chwyt jeszcze nie jest precyzyjny), próbuje wycinać nożyczkami, układa klocki i proste puzzle.
        • Samodzielność: trzylatek próbuje sam się ubrać, umyć ręce, korzysta z nocnika lub toalety (choć zdarzają się wpadki)/

        Rozwój emocjonalny

        Emocje trzylatka są bardzo intensywne, a dziecko jeszcze nie potrafi ich w pełni kontrolować.

        • Silne emocje: częste są napady złości, płacz czy upór – to naturalny etap związany z kształtowaniem poczucia własnego „ja”.
        • Poczucie niezależności: dziecko często mówi „ja sam!”, próbuje decydować o sobie i sprzeciwia się dorosłym.
        • Potrzeba bliskości: mimo buntów trzylatek nadal bardzo potrzebuje akceptacji i poczucia bezpieczeństwa od rodziców.

        Rozwój społeczny

        Trzylatek coraz chętniej bawi się z innymi dziećmi, choć nadal dominuje zabawa równoległa – dzieci obok siebie, a nie zawsze razem.

        • Zaczyna pojawiać się współpraca i pierwsze próby dzielenia się zabawkami.
        • Dziecko uczy się zasad, choć ich przestrzeganie bywa trudne.
        • Naśladuje dorosłych i starsze dzieci, często odgrywa w zabawie role (np. mama, lekarz, strażak

        Rozwój mowy i myślenia

        To czas ogromnego postępu w komunikacji.

        • Słownictwo: trzylatek zna już kilkaset słów i każdego dnia uczy się nowych.
        • Zdania: potrafi budować proste, kilkuwyrazowe zdania, zadaje dużo pytań „co to?”, „po co?”, „dlaczego?”.
        • Rozumienie: rozumie krótkie polecenia i potrafi je wykonać, lubi słuchać prostych bajek i opowieści.
        • Myślenie: myśli w sposób konkretno-obrazowy, czyli najlepiej rozumie to, co może zobaczyć i dotknąć.

        Rozwój poznawczy i zabawa

        Zabawa jest najważniejszą aktywnością trzylatka – to przez nią uczy się świata.

        • Uwielbia zabawy tematyczne: w dom, sklep, lekarza.
        • Lubi rysować, lepić z plasteliny, budować z klocków.
        • Zaczyna uczyć się kolorów, rozpoznaje kształty i wielkości.